SINGLE POST

ជំងឺរលាកផ្លោកនោមគឺជាជំងឺទូទៅដែលទាក់ទងនឹងការរលាកប្លោកនោម ដែលជារឿយៗបណ្តាលមកពីការឆ្លងមេរោគលើផ្លូវបង្ហូរទឹកនោម (UTI)។នេះគឺជារឿងសំខាន់ចំនួនប្រាំដែលត្រូវដឹងអំពីជំងឺរលាកផ្លោកនោម:

1. ប្រភេទ និងមូលហេតុ:
– រលាកប្លោកនោមដោយបាក់តេរី: ប្រភេទទូទៅបំផុត ជាធម្មតាបង្កឡើងដោយបាក់តេរី Escherichia coli (E. coli) ចូលទៅក្នុងផ្លូវទឹកនោម។
– Interstitial cystitis: ជារោគសញ្ញាឈឺនៅផ្លោកនោមដែលមូលហេតុមិនច្បាស់លាស់ មិនបង្ករដោយបាក់តេរីទេ។
– មូលហេតុផ្សេងទៀត: ជំងឺរលាកផ្លោកនោមក៏អាចបណ្តាលមកពីថ្នាំមួយចំនួន ការព្យាបាលដោយវិទ្យុសកម្ម សារធាតុគីមី ឬការប្រើប្រាស់បំពង់ទឹកនោមរយៈពេលយូរ។

2. រោគសញ្ញា: រោគសញ្ញាទូទៅមាន ចង់តែនោម នោម អារម្មណ៍ក្រហាយពេលបត់ជើងតូច នោមញឹកញាប់តិចៗ ទឹកនោមល្អក់ ឬក្លិនខ្លាំង និងភាពមិនស្រួលក្នុងអាងត្រគាក។ ក្នុងករណីធ្ងន់ធ្ងរ ឈាមក្នុងទឹកនោមឈាមអាចកើតឡើង។

3. កត្តាហានិភ័យ: ស្ត្រីមានហានិភ័យខ្ពស់នៃជំងឺរលាកផ្លោកនោមដោយសារតែបង្ហួរនោមខ្លី ដែលអនុញ្ញាតឱ្យបាក់តេរីចូលទៅក្នុងប្លោកនោមកាន់តែងាយស្រួល។ កត្តាហានិភ័យផ្សេងទៀតរួមមានសកម្មភាពផ្លូវភេទ ការប្រើប្រាស់ប្រភេទថ្នាំពន្យារកំណើតមួយចំនួន (ដូចជាកងក្នុងស្បូន ឬ ថ្នាំសម្លាប់មេជីវិតឈ្មោល) ការអស់រដូវ និងភាពមិនប្រក្រតីនៃផ្លូវទឹកនោម ឬ ស្ទះទឹកនោម។

4. ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ: ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យរលាកផ្លោកនោម ជាធម្មតាពាក់ព័ន្ធនឹងការពិនិត្យប្រវត្តិវេជ្ជសាស្ត្រ ការពិនិត្យរាងកាយ ការធ្វើតេស្តទឹកនោម (ការវិភាគទឹកនោម និងបណ្តុះទឹកនោម) ដើម្បីរកមើលបាក់តេរី ហើយជួនកាល ឆ្លុះមើលផ្លោកនោម (cystoscopy) ឬការធ្វើអេកូ ប្រសិនបើគេសង្ស័យថាជំងឺរលាកទងសួតរ៉ាំរ៉ៃ ឬកើតម្តងហើយម្តងទៀត។

5. ការព្យាបាល និងការការពារ:
– ការព្យាបាល: ជំងឺរលាផ្លោកនោមដោយបាក់តេរីត្រូវបានព្យាបាលជាទូទៅជាមួយនឹងការព្យាបាលដោយថ្នាំអង់ទីប៊ីយោទិច។ ការបន្ថយការឈឺចាប់ក៏អាចត្រូវបានផ្តល់ជាមួយនឹងថ្នាំបំបាត់ការឈឺចាប់ដោយគ្មានវេជ្ជបញ្ជា ឬការប្រើថ្នាំបំបាតើការឈឺចាប់ផ្លូវទឹកនោម។ ការព្យាបាល interstitial cystitis ពាក់ព័ន្ធនឹងការផ្លាស់ប្តូររបៀបរស់នៅ ការព្យាបាលដោយរាងកាយ ការប្រើថ្នាំដើម្បីកាត់បន្ថយការឈឺចាប់ និងការរលាក និងការបញ្ចូលថ្នាំទៅក្នងប្លោកនោម។
– ការការពារ: វិធានការការពាររួមមាន ផឹកទឹកច្រើន បត់ជើងតូចញឹកញាប់ ជូតពីមុខទៅក្រោយ ជៀសវាងការប្រើផលិតផលធ្វើអោយរលាក ដូចជាផលិតផលអនាម័យស្ត្រី និងអាចប្រើថ្នាំអង់ទីប៊ីយោទិចការពារសម្រាប់អ្នកដែលមានការឆ្លងមេរោគឆ្លងម្តងហើយម្តងទៀត។