SINGLE POST

សូដ្យូមចុះទាប (Hyponatremia) គឺជាស្ថានភាពមួយដែលត្រូវបានកំណត់ដោយកម្រិតសូដ្យូមទាបមិនធម្មតានៅក្នុងឈាម។ សូដ្យូមមានសារៈសំខាន់សម្រាប់រក្សាតុល្យភាពសារធាតុរាវ មុខងារសរសៃប្រសាទ និងមុខងារសាច់ដុំ។ មូលហេតុនៃ hyponatremia អាចត្រូវបានបែងចែកជាក្រុមផ្សេងៗគ្នា៖

1. ការទទួលទានទឹកច្រើនពេក ឬការចាល់ទឹក:
– ការពុលទឹក: ការទទួលទានទឹកច្រើនហួសប្រមាណអាចធ្វើឲ្យកម្រិតជាតិសូដ្យូមនៅក្នុងឈាមថយចុះ។
– រោគសញ្ញានៃការបញ្ចេញអរម៉ូន antidiuretic មិនសមរម្យ (Syndrome of Inappropriate Antidiuretic Hormone Secretion- SIADH): រាងកាយរក្សាជាតិទឹកដោយសារតែការបញ្ចេញអរម៉ូនប្រឆាំងកានោម (ADH) ច្រើនពេក ដែលនាំអោយមានជាតិសូដ្យូមរាវ។

2. ការបាត់បង់ជាតិសូដ្យូមកើនឡើង:
– ថ្នាំបញ្ចុះទឹកនោម: ថ្នាំដែលបង្កើនទិន្នផលទឹកនោមអាចនាំឱ្យបាត់បង់ជាតិសូដ្យូម ជាពិសេសថ្នាំបញ្ចុះទឹកនោម ក្រុម thiazide ។
– ក្អួត ឬរាគ: ក្អួតធ្ងន់ធ្ងរ ឬយូរ និងរាគអាចបណ្តាលឱ្យបាត់បង់ជាតិសូដ្យូមច្រើន។
– បែកញើស: ការបែកញើសច្រើនពេក ដោយមិនមានការជំនួសជាតិសូដ្យូមគ្រប់គ្រាន់ អាចបណ្តាលឱ្យសូដ្យូមចុះទាប។

3. លក្ខខណ្ឌវេជ្ជសាស្ត្រ:
– ជំងឺខ្សោយបេះដូង: ការថយចុះមុខងារបេះដូងអាចបណ្តាលឱ្យរាងកាយរក្សាជាតិទឹក បន្ថយកម្រិតសូដ្យូម។
– ជំងឺតម្រងនោម: មុខងារតម្រងនោមខ្សោយអាចរំខានតុល្យភាពទឹក និងសូដ្យូមក្នុងរាងកាយ។
– ជម្ងឺក្រិនថ្លើម: នេះអាចនាំឱ្យមានការរក្សាជាតិទឹក និងកម្រិតសូដ្យូមទាប។

4. អតុល្យភាពអ័រម៉ូន:
– ខូចក្រពេញ Adrenal (Addison’s disease)ការផលិតអរម៉ូនមិនគ្រប់គ្រាន់ដូចជា aldosterone អាចនាំឱ្យបាត់បង់ជាតិសូដ្យូម។
– ខ្សោយជំងឺក្រពេញទីរ៉ូអ៊ីត: កម្រិតអរម៉ូនទីរ៉ូអ៊ីតទាបអាចបង្ខូចតុល្យភាពទឹក និងរួមចំណែកដល់ការថយចុះសូដ្យូម។

5. ថ្នាំ:
– ថ្នាំប្រឆាំងនឹងជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត (SSRIs): ថ្នាំប្រឆាំងនឹងជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្តមួយចំនួនអាចប៉ះពាល់ដល់តុល្យភាពទឹក និងសូដ្យូមរបស់រាងកាយ។
– ថ្នាំបំបាត់ការឈឺចាប់ (NSAIDs): ថ្នាំប្រឆាំងនឹងការរលាក nonsteroidal អាចប៉ះពាល់ដល់មុខងារតម្រងនោម និងកម្រិតសូដ្យូម។
– ថ្នាំជំងឺផ្លូវចិត្ត: ថ្នាំប្រឆាំងនឹងជំងឺផ្លូវចិត្តមួយចំនួនអាចនាំអោយមាន SIADH និង hyponatremia ។

ការទទួលស្គាល់មូលហេតុនៃជម្ងឺសូដ្យូមចុះទាប គឺមានសារៈសំខាន់ណាស់សម្រាប់ការព្យាបាល និងការគ្រប់គ្រងសមស្រប។